Jej objawami są dolegliwości bólowe nadgarstka po stronie kciuka, szczególnie nasilone przy ruchach przywiedzeniowych ręki zgiętej w pięść. Choroba występuje u osób w różnym wieku, a jej etiologia nie jest ostatecznie poznana. Przez wiele lat sądzono, że przyczyną dolegliwości jest ograniczony stan zapalny. Ostatnie doniesienia w piśmiennictwie fachowym nie potwierdzają tej teorii.

Osobami, u których zaobserwowano częstsze występowanie tego schorzenia, są młode matki. Dolegliwości pojawiają się najczęściej w 4–6 tyg. po porodzie i związane są ze zmianami hormonalnymi.

W pierwszej fazie, leczenie choroby de Quervein powinno być zachowawcze.

W przypadku braku poprawy, można zastosować zastrzyk sterydów w okolicę pierwszego przedziału prostowników choć wg danych z piśmiennictwa postepowanie takie cechuje najczęściej tylko przejściowa poprawa i nawrót dolegliwości po 4-8 miesiącach.

Chirurgiczne odbarczenie pierwszego przedziału prostowników jest leczeniem najskuteczniejszym choroby de Quiervain, mającym najniższy odsetek nawrotów dolegliwości. Zabieg ten przeprowadzany jest w znieczuleniu miejscowym. Pacjent po zabiegu opuszcza klinikę. Wymagane jest unieruchomienie nadgarstka i kciuka w ortezie do zagojenia rany (zwykle 10-14 dni). Po tym okresie zalecane są rehabilitacyjne ćwiczenia usprawniające.

Powyższa prezentacja jest tylko skrótową informacją i nie zastępuje konsultacji medycznej.